به زبان ساده، «واج آرایی» یا «نغمه حروف» آرایهای است که در آن، یک یا چند صامت یا مصوت بیش از حد معمول تکرار میشود، به گونهای که این تکرار کلام را خوشآهنگ و اثربخشی آن را افزون میکند. در بیتی از شاهنامه فردوسی، میبینیم که صامتهای «چ» و «خ» و «ر»، به ترتیب، چهار، پنج و شش بار تکرار شدهاند:
ستون كرد چپ را و خم كرد راست
خروش از خم چرخ چاچی بخاست